ΕΛΛΗΝΟΜΑΝΙΑ

Η «Ελληνομανία» (6b, 240μ) ολοκληρώθηκε και σκαρφαλώθηκε στις 8/5/2005 από τους Δ. Αϊβαζίδη - Δ. Μαυρόπουλο.

Η γραμμή ξεκινά 2μ δεξιότερα από την «Φυσούρα Μπράουν» και ακολουθεί φυσικές γραμμές, κυρίως νεροσυρμές και σχισμές, μέχρι το διάζωμα.

Η 1η σχοινιά ακολουθεί στην αρχή δίεδρο με φαρδιά σχισμή που σχηματίζεται από ένα μικρό πιλιέ και τον κύριο τοίχο, μετά μπαίνει σε ένα σύμπλεγμα τριών νεροσυρμών, τις ακολουθεί για λίγο και συνεχίζει με δεξιά τραβέρσα μέχρι το ρελέ.

Η 2η σχοινιά φεύγει λίγο δεξιά και πάνω, μπαίνει σε μικρή νεροσυρμή και βγαίνει αριστερά σε πλάκα. Από την πλάκα κινείται προς τα πάνω, μέχρι να συναντήσει κορδονέτο περασμένο σε διαμπερές. Σ' αυτό το σημείο, είναι καλό να γίνει ρελέ, αντί για το κανονικό R2, γιατί τα σχοινιά μετά από λίγα μέτρα θα έχουν μεγάλες τριβές, εκτός αν στις προηγούμενες ασφάλειες έχουν περαστεί μονά τα σχοινιά. Η συνέχεια μετά το κορδονέτο γίνεται από εύκολο δίεδρο στα δεξιά, μέχρι πατάρι στην κορυφή μικρού πιλιέ. Από εκεί πρέπει να γίνει μια αριστερή τραβέρσα μέχρι το ρελέ που βρίσκεται σε άνετο πατάρι.

Η 3η σχοινιά κινείται σε νεροσυρμές μέχρι το ρελέ που βρίσκεται δεξιά, πάνω από μικρό σκαλοπάτι.

Η 4η σχοινιά φεύγει λοξά αριστερά και μετά ευθεία πάνω, περνάει από ένα μικρό δίεδρο, που είναι και το δυσκολότερο πέρασμα της διαδρομής και μετά ακολουθεί σχισμή ασφαλισμένη με πλακέτες μέχρι το ρελέ.

Η 5η σχοινιά φεύγει ευθεία επάνω για λίγα μέτρα και μετά μπαίνει κάτω από αρνητικό για μια εύκολη δεξιά τραβέρσα. Στη συνέχεια ανεβαίνει όρθιο τοίχο με έξοδο προς τα δεξιά και με μια εύκολη δεξιά τραβέρσα φτάνει στο ρελέ. Ιδιαίτερη προσοχή απαιτείται να δοθεί στις μεγάλες ασταθείς πέτρες που βρίσκονται πάνω ακριβώς από την 3η πλακέτα.

Η 6η σχοινιά ξεκινά με δεξιά τραβέρσα, ανεβαίνει για λίγο ένα δίεδρο και φεύγει από αυτό ανεβαίνοντας πάνω στην κόψη που βρίσκεται στα δεξιά του. Μετά ακολουθεί σχισμή που οδηγεί κάτω από μικρή στέγη, την οποία ξεπερνά, για να μπει τελικά σε δίεδρο που θα οδηγήσει στο ρελέ.

Η 7η σχοινιά φεύγει ευθεία επάνω, στα 20μ περίπου συναντά πατάρι και συνεχίζει πάλι ευθεία πάνω μέχρι το ρελέ.

Ο βράχος σε όλο το μήκος της διαδρομής είναι άριστης ποιότητας, αλλά η περιοχή από το R4 έως το R5 κρύβει κινδύνους που ευτυχώς είναι ορατοί. Συγκεκριμένα, δεξιά από το R4 υπάρχει μεγάλη πέτρα που έχει αποκολληθεί και πολύ εύκολα μπορεί να κυλήσει προκαλώντας σοβαρό ατύχημα. Η 5η σχοινιά χρειάζεται ιδιαίτερη προσοχή, κυρίως στο σημείο της δεξιάς εξόδου από τον τοίχο. Εκεί, πάνω ακριβώς από την 3η πλακέτα, υπάρχουν μεγάλες ασταθείς πέτρες, έτοιμες να πέσουν πάνω σ' αυτόν που σκαρφαλώνει αν τις χρησιμοποιήσει σαν πιάσιμο. Γι αυτό πρέπει η τραβέρσα της εξόδου από τον τοίχο να γίνει λίγο χαμηλά, χωρίς να χρησιμοποιηθούν οι πέτρες αυτές. Αλλά και στο R5 υπάρχει κίνδυνος, αφού το ρελέ βρίσκεται σε μικρό παταράκι, το οποίο σχηματίζεται από πέτρα που φαίνεται να έχει επίσης αποκολληθεί, γι αυτό απαιτεί ιδιαίτερη προσοχή και, αν είναι δυνατό, να μην δεχτεί βάρος από δυο άτομα ταυτόχρονα.

Απαραίτητα υλικά για την επανάληψη της διαδρομής είναι μια σειρά καρύδια και 1 - 2 μεσαία friends.

Όλα τα ρελέ είναι εξοπλισμένα με διπλούς κρίκους, τοποθετημένους σε ένα 12άρι και ένα 10άρι βύσμα, και είναι κατάλληλα για ραπέλ εγκατάλειψης ή επιστροφής. Ραπέλ επιστροφής, με 50άρια σχοινιά, γίνονται από τα R7, R6, R5, R3, R2 και R1 (6 ραπέλ). Εναλλακτικοί δρόμοι επιστροφής είναι με ραπέλ από την «Αφρικάνα» ή την «Χριστόφορος Αγνόγλου», χρησιμοποιώντας το τελευταίο ρελέ της «Αφρικάνα» που βρίσκεται κάτω από το δέντρο, στο αριστερό άκρο του παταριού που συναντάται στη μέση της 7ης σχοινιάς. Από το R7 μέχρι εκεί χρειάζεται 20μ ραπέλ. Επίσης, από το R7 μια εύκολη δεξιά τραβέρσα (4μ) οδηγεί στο μεγάλο διάζωμα, όπου το σηματοδοτημένο μονοπάτι οδηγεί χαμηλά στα ραπέλ του «Πύργου» ή σε ευθεία (προς τα ανατολικά) στο αναρριχητικό μονοπάτι που κατεβαίνει στα σπασμένα.

Η πρώτη επανάληψη της διαδρομής έγινε στις 16/10/2005 από τους Β. Ζέκη - Ε. Ζέκη.